زندگی کردن ما مردن تدریجی بود
آنچه جان کنید تنم عمرحسابش کردند
من که ازپژمردن یک شاخه گل از نگاه یک قناری
درقفس مثل نگاه یک مرددرزنجیره
اشک در چشمانم بغضم درگلوست
اندراین ایام زهرم درپیاله زهرمارم درصبوست
فرض کن مرگ قناری درقفس هم مرگ نیست
صحبت از پژمردن یک برگ نیست
فرض کن جنگل بیابان بود از روزنخست
فرض کن یک شاخه گل در جهان هرگزنرست
وای جنگل را بیابان میکنندانچه این نامردان باجان انسان میکنند
صحبت از عیسی و موسی ومحمد نابجاست
قرن موسی محبان است
درکویری سوت وکوردرمیان مردمی بااین مصیبت هاصبور
صحبت از مرگ محبت مرگ عشق
گفتگوازمرگ انسانهاست
نظرات شما عزیزان:
وبلاگـــــــــــ زیباییــــــــــــ
داریدـــــــــــــــــــــــ � �� �ـ
لطفــــــــــــــــــا
بـــــــــــــــــه
وبلاگـــــ
منــــ
سر بزنید
اگر با تبادل لینکـــــ
موافق هستید
بگین تا بـــآ
افتــــخار
لینکــ
شید.